یادبود زنده یاد علی سلیمانی در «رواق شهادت» حوزه هنری/ هنرمندی که از مسجد برخاست
پنجشنبه 24 مرداد، هنرمندان تئاتر، سینما و تلویزیون در«رواق شهادت» حوزه هنری ، جایی که مزار دو شهید گمنام غواص است، گردهم آمدند تا از مردی بگویند که ازمسجد برخاست و خودش را وقف صحنه ای کرد که به یاد و نام علی(ع) و آل علی (ع) مزین شده بود. مردی که خودش را، هنرش را و زندگی اش را وقف کودکان جنوب شهر کرد. آنها از هنرمند متعهدی یاد کردند که بچه های مظلوم دروازه غار و شهید هرندی و ...از کلاس های او که در مساجد محل برگزار می شد خاطرات فراوانی دارند، از علی سلیمانی...
تاریخ ارسال : 1400/5/31
یک اندیشه خالص و ناب
« علی سلیمانی خاص بود ، کم نظیر و متفاوت، او خودش را بازی کرد ، چرا که اصلا اهل تعارف الکی نبود او خود خودش بود، وقتی نمایش مذهبی بازی می کرد از عمق وجودش بازی می کرد ، یادم هست در تئاتری که نذری اجرایش می کردیم ،می دیدم هرشب در روی صحنه هرگاه نام امیرالمومنین می آمد، گریه می کرد، یکبار در تمرینات به او گفتم علی جان زیاد به خودت فشار نیاور، اما او پاسخ داد که من هرشب روضه حضرت علی را می خوانم و به یاد مظلومیت او اشک می ریزم ، او باعشق بازی می کرد».
این ها را سید جواد هاشمی که اجرای این مراسم را برعهده داشت، درباره دوست سال های دور خودش می گوید .
بچه مسلمان و شیعه علی (ع)
بعد از او ، کوروش زارعی، مدیر مرکز هنرهای نمایشی حوزه هنری و از دوستان و همکاران زندهیاد سلیمانی، با بیان آنکه « آنکس که بمیرد و محبت آل علی در دلش باشد شهید است » گفت: علی هم شهید شد ، او از وقتی که خودش را پیدا کرد و در کارهای مذهبی بازی کرد، عشق علی و آل علی (ع) در دلش زنده بود و برای همین است که می گویم که شهید است.
وی با بیان خاطرهای از زندهیاد سلیمانی گفت: علی سلیمانی به صراحت در جمعهای تئاتری اعلام میکرد که عاشق اهل بیت و ائمه است؛ این در حالی است که برخی ، علقههای دینی ومذهبی خود را نمایان نمیکنند تا شاید برخیها که خوششان نمیآید موجب بریدن نانشان نشوند. اما علی سلیمانی که درابتدا در پشت رگال لباسهای اجرا، پنهانی نماز میخواند، یک روز به آن پایان داد و گفت بگذار هرچه میخواهد بشود، من بچه مسلمان و شیعه علی (ع) هستم و همه جا با افتخارجلوی دید همه نمازم را به پا میکنم.
زارعی در پایان با اشاره به دو شهید گمنام غواص که مزارشان در رواق شهادت حوزه هنری است گفت: علی سلیمانی هرگاه به حوزه هنری میآمد به دیدار این شهدا میرفت و با آ نها درددل میکرد. ارادت وی به شهدای دفاع مقدس به خصوص شهدای غواص تا آنجا بود که فیلم سینمایی «اشنوگل» را با همین موضوع ساخت.
علی مثل فرزندم بود
حسین پرستار دوست و مربی علی سلیمانی با حضور در این مراسم، دلنوشتهای را به یاد علی سلیمانی خواند و گفت:« علی مثل فرزندم بود، او هر وقت دوستانش را میدید آنها را به بغل میگرفت، کاری که بارها برای من انجام داد، آنقدر انرژی مثبت بود که دلم میخواست به او بگویم میشود هر روز به من زنگ بزنی؟ یادش به بلندای ادب، انسانیت، فرهنگ، مهر. نامش به نیکی، عشق و هنر جاداون و مانا است».
سیروس همتی ، بازیگرو دوست زنده یاد علی سلیمانی نیز در این مراسم به بیان خاطراتی شیرین از همراهی با این هنرمند متعهد پرداخت و گفت که او همیشه اهل لبخند و رفاقت بود.
روضه حضرت رقیه
اجرای برنامه ای با سنج و دمام توسط گروهی از هنرمندان و مداحی مرشد محسن میرزاعلی نیز از دیگر برنامههای این مراسم بود.
در این مراسم مرشد میرزاعلی با توجه به حضور دختر زندهیاد سلیمانی ، روضهای درباره حضرت رقیه (س) را خواند.
هنرمندی بی ریا
علی استادی از دوستان علی سلیمانی نیز درسخنانی کوتاه با بیان خاطرهای گفت: بسیار از علی آموختم، او هنرمندی بیریا بود و اسطورهای برای من است که تا پایان عمرم راه و منش او را به کار میگیرم.
هنرمندی در مسجد
حاج آقا کارخانه ، امام جماعت مسجدی در خیابان شوش که زنده یاد علی سلیمانی، برای آموزش تئاتر به کودکان منطقه دروازه غار و شهید هرندی به آنجا می رفت، با بیان اینکه کار کردن در این منطقه که کودکان مظلوم و معصوم آن از بسیاری از امکانات محروم هستند بسیار دشوار است، گفت: زنده یاد علی سلیمانی ، برای توانمند سازی ده ها دختر و پسر این منطقه با صبوری وقت می گذاشت، او عمدا طوری زمانش را تنظیم می کرد که کلاسش به نماز برسد و بچه ها در مسجد نماز جماعت بخوانند و حاصل تربیت او کودکانی شد که تا کنون در دو یا سه سریال بازی کرده اند و مسیر زندگی اشان عوض شده است.
در ادامه این مراسم که محمد مهدی دادمان، رئیس حوزه هنری انقلاب اسلامی نیز حضور داشت ، از طرف حوزه هنری، تابلوی یادبودی به خانواده مرحوم علی سلیمانی که تئاترهای مذهبی مختلفی را در حوزه هنری اجرا کرده بود، اهدا شد.
سهیلا جوادی- همسر زنده یاد سلیمانی- نیز در انتهای این مراسم درباره این هنرمند متعهد گفت:«علی بیش از سی سال از عمر خود را در راه فرهنگ و هنر این کشور صرف کرد و تلاش کرد تا فرهنگ و هنر به عنوان یک نیاز ضروری در سبد فرهنگی خانوادهها قرار بگیرد و به دلیل مسائل ناشی از فقر این سبد حذف نشود. شاهد مثال آن هم اجراهایی است که علی به صورت رایگان انجام میداد که مواردی در همین حوزه هنری روی صحنه رفت. به همین دلیل، علی همواره به بچههای جنوب شهر و مناطق محروم کشور توجه داشت، حتی در عسلویه درحدود بیست سال پیش، کتابخانهای را دایر کرد که جزو معدود کتابخانههای آن شهر بود.
جوادی ادامه داد:علی معتقد بود که فقر نباید مانع از رشد استعدادهای بچههای مناطق محروم شود. به همین دلیل تصمیم داریم تا نذری فرهنگی را با تجهیز کتابخانههایی در مناطق محروم تهران با یاد علی سلیمانی ادا کنیم. از شما هم میخواهیم تا به یاد علی سلیمانی به این کتابخانهها کالاهای فرهنگی خود را اهدا و نذر کنید تا هیچکس به دلیل فقر از رشد و بروز استعداد ناکام نماند، همچنین از وزارت ارشاد، حوزه هنری، معاونت سیما و تمامی مدیرانی که در این مراسم حضور دارند میخواهیم در تحقق این آرزوی علی سلیمانی که آرزوی همه ما است، کمک کنند».
وی در پایان از یاری همه دوستان علی سلیمانی در این روزها قدردانی کرد.
سبا سلیمانی هم با بیان خاطرهای از پدر و تشکر ازهمه حاضرین در این مراسم گفت: «علی سلیمانی معتقد بود که خوب بودن در شرایط سخت، مهم است. جامعه امروز ما نیاز به آرامش و امید دارد، از همه دوستان خواهش میکنم به یاد علی سلیمانی همواره به خصوص در این روزهای سخت ، از امید حرف بزنیم و به هم امید بدهیم».