در آستانه دوازدهمین جشنواره شعر و داستان جوان سوره شاعر را شعر نجات می دهد نه جشنواره ها

تاریخ ارسال : 1393/03/10

غلامرضا بكتاش شاعر، در گفت و گو با خبرنگار پایگاه خبری حوزه هنری، با اشاره به كمرنگ شدن محتوا و موضوعات غنی در اشعار جوانان تصریح كرد: جوان امروز به محتوا و مضمون شعر توجه كمتری دارد و حتی تلاش هایی برای رسیدن به مضمون شعری ناب در آنان وجود ندارد. 
وی با اشاره به اهمیت برگزاری جشنواره های شعر و داستان، گفت: قبل از اینكه به برگزاری و بودن جشنواره ها بیاندیشم باید به این دیدگاه برسیم كه شعر یك انگیزه درونی است و باید آن اتفاقات و احساسات درونی رخ دهد تا شعری، سروده شود. شاعر قبل از اینكه در جشنواره ای شعر بگوید باید درون صیقل یافته خود را بشناسد و كلمات را بر زبان جاری كند. سرودن شعر برای جشنواره های موضوعی زیاد قابل قبول نیست. 
شاعر كتاب «حال غنچه خوب است»، افزود: برگزاری جشنواره ها اتفاق خوبی را رقم می زند و جوانان علاقه مند را مشتاق می كند اما مهم تر آن است كه باید دید بعد از جشنواره اتفاقات چگونه رخ می دهد آیا كتابی منتشر می شود؟ آیا استعدادها شناخته و شكوفا می شود؟
بكتاش با اشاره به اینكه با خواندن شعر باید به اندیشه رسید، اظهار كرد: شاعر وقتی در خلوت خود شعر می سراید باید با تك تك كلمات شعری خود بخندد، اشك بریزد، سختی بكشد و با اندیشه به شعر خود جان و روح ببخشد. با این اوصاف شعری مخاطب پیدا می كند و خوانده می شود.
وی احترام جوانان به پیشكسوتان را كمرنگ دانست و گفت: پیشكسوتان هستند كه شاعران جوان را بزرگ می كنند اما متاسفانه جوانان كمتر به سراغ استادان می روند و تنها خود را قبول دارند و دیگر آن احترام استاد و شاگردی از بین رفته است.
بكتاش ادامه داد: عموما هدف جشنواره برقرار كردن ارتباط و تبادل اطلاعات میان پیشكسوتان و جوانان است اما متاسفانه این اتفاق رخ نمی دهد. زمان گذشته، برای یادگیری مكتب خانه وجود داشت كه جوان ترها برای یادگیری در محضر استاد كسب علم می كردند و مقام استاد و شاگردی رعایت می شد ولی در حال حاضر این گونه نیست و این گفته آقای ابوالفضل زرویی نصراباد جالب است كه می گوید: «در عصر سی دی بزرگی و كوچكی و ریش سفیدی معنی ندارد».
به گفته وی ادبیات عین زندگی است، پس هیچ جشنواره ای نمی تواند شاعری را نجات دهد شعر است كه به شاعر جان می بخشد.
این شاعر كودكان و نوجوانان با اشاره به پویا بودن ادبیات، گفت: نمی توان برای ادبیات حد و مرزی قائل شد، زیرا كه باید همیشه پویا باشد و افت و خیز خود را طی كند. ادبیات باید همیشه بتپد اما در حال حاضر همه شاعران یك نوع سبك و سیاق را دنبال می كنند وقتی چند شعر می خوانید همه به یكدیگر شباهت دارند. 
بكتاش در ادامه تصریح كرد: شاعران باید در خلق آثار جدید و متفاوت جسارت داشته باشند همه در فكر گفتن كلمات زیبا و سطحی هستند و اندیشه در آنها كم است تمام این ها به دلیل كم تجربگی و كم خواندن كتاب است. چرا جوانان به خوانش كتاب های مولوی و بیهقی نمی پردازند؟
وی در پایان گفت: شاعران باید خلاقیت را وارد شعر خود كنند و شعر خوب بسرایند نه اینكه تنها به فكرشهرت باشند و در همه جشنواره شركت كنند.