خزایی: زبان رسای هنر، سرمایه مردم برای نیل به آرمان تمدنی انقلاب است
تاریخ ارسال : 1396/01/26
استادیار پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی معتقد است: زبان رسای هنر و هنرمند متعهد، عزیزترین سرمایه مردم برای نیل به آرمان تمدنی اسلامی و انقلابی است.
به گزارش پایگاه خبری حوزه هنری، حسین خزایی، استادیار پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی اظهار داشت: تمدن بدون مشاركت وسیع و همگانی میسر نیست و هنر به عنوان تسهیل‌گر باورها، هنجارها، رفتارها و به اشتراك گذاشتن آن در جامعه نقش كلیدی را در این همگرایی دارد. چرا كه هنر و قالب‌های گوناگون آن كه برآورنده محصولات فرهنگی در هر نسل و عصری است، ما شاهد تولید، نشر و مقابله تفكرها و رویكردها برای تبیین حقایق جهان، انسان و جامعه با توسل به هنر هستیم. هنر با این تلقی تأثیر شگرفی در اعتلای باورها، هنجارها، رفتارها، و به تبع آن شكل‌گیری فرهنگ مطلوب و یا به اشتراك گذاشتن فرهنگ انحطاط در جامعه دارد.
وی اضافه كرد: هنر می تواند در تولید، تكثیر و بازنمایی تصویر هر ملتی از خود نقش محوری را داشته باشد و در بسیاری از چشم اندازها و آرمانشهرها از زبان هنر برای این مهم استفاده می‌كنند و به باور بسیاری از آینده پژوهان، آینده و ساخت آینده چیزی نبست جز تصویرهایی كه هر كس و یا هر گروه و ملتی كه از آینده دارد. به تعبیری این همان تصاویر است كه در آینده سازی نقش شگرفی دارند.
استادیار پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی با اشاره به وجود تمدن نوین اسلامی بیان كرد: زبان رسای هنر و هنرمند متعهد، عزیزترین سرمایه مردم برای نیل به آرمان تمدنی اسلامی و انقلابی است. این عطیه الهی لازم است صرف تعالی افكار شود و از آمیزش با مظاهر زیانبار فرهنگ بیگانه منزه باشد.
وی تصریح كرد: هنر باید با حفظ تعالی به میان مردم رود و در ذهن و دل آنان در سه سطح «بازنمایی طبیعت»، «تجریدی» و «نمادین» محصولات خویش را ارائه كند. چرا كه در روند خلق آثار هنری اغلب در چهارچوب ارزش‌ها و سنّت‌ها با مفاهیم و مصادیق بیرونی است كه به شكل بازنمایی طبیعی یا اجتماعی است و یا مهم تر از آن بازنمایی درونی هنرمند شكل گرفته است. هنرمندان كمال مطلوب، تجرید و ایجاز را بر واقعیت و طبیعت‌گرایی ترجیح داده‌اند. كه این سطح نیز در تمدن سازی نقش اساسی دارد.
خزایی ادامه داد: از این منظر كه شكل گیری آن در تصویر ذهنی افراد نقش دارد و تصویر ذهنی نیز در شكل‌گیری واقعیت سهیم است و هنرهایی كه در امور مقدس به كار می‌روند، اغلب بیانی نمادین دارند؛ زیرا امر قدسی، متعالی و معنوی آنگاه كه در صورت محسوس ظاهر می‌شود، قالب بیان، استطاعت كافی برای ظهور تام و تمام معنا (امر قدسی) را ندارد. در نتیجه محتوا به صورت ـ فرم و شكل بیان ـ غلبه می‌یابد. چنانچه ما در عرصه نقاشی برآمده از جریان تاریخی فرهنگی انقلاب اسلامی و برگرفته از مواریث فرهنگ ایرانی، با زبان نمادین و رمز و تمثیل علاوه بر اهداف انقلاب و دفاع مقدس مردم ایران، شكوه ایثار، شهادت‌طلبی و مقاومت در برابر یك دنیا مهاجم به تصویر كشید.
وی همچنین درباره نقش هنرهای تجسمی گفت: نقش معماری و هنرهای تجسمی در هویت‌بخشی به جامعه، اساسی و بی‌بدیل است و هویت تاریخی و تمدنی را نیز می‌تواند شكل دهد. خیل عظیم هنرهای دستی، از سفال و فلز تا چینی، سنگ و بافتنی‌ها، از لباس تا فرش، همه و همه هویت‌بخش ابزارهای زندگی‌اند؛ هویتی كه از سویی بازتابنده و مقوم فرهنگ و تمدن ایرانی اسلامی جامعه و از سوی دیگر، پیش‌برنده و مروج آن است. كاركرد مهم هنرهای تجسمی در این بخش، معنابخشی به زندگی است. دمیدن روح انسانی در اشیا و خلق طبیعتی نو در جهت زندگی خاص انسان است؛ خلقی كه می‌كوشد اشیا و دیگر اجزای طبیعت را به سوی حیات انسانی ارتقا بخشد و روحی واحد در كالبد آنان بدمد. بنابراین با گسترش این روحیه و نهادینه كردن آن می توان مسیر تمئن نوین اسلامی را هموار كرد.