بازدید کننده محترم ، عملیات ثبت اثر شما در حال انجام میباشد ، ممکن است به دلیل حجم فایل شما کمی ارسال فایلها زمان بگیرد لطفا تا دریافت کد پیگیری صبر نمایید.

كیوان صباغ: طراحی بخش تجربه های جوان در جشنواره سوره ماه یك نیاز مبرم بود

تاریخ ارسال : 1393/07/27

عضو هیئت داوران بخش تجربه های جوان بیست و سومین جشنواره تئاتر سراسری سوره ماه، طراحی بخشی به نام تجربه های جوان در این جشنواره را یك نیاز مبرم می داند و معتقد است باید حمایت از جوانان تدوام یابد.

صباغ

كیوان صباغ، عضو هیئت داوران بخش تجربه های جوان بیست و سومین جشنواره تئاتر سوره ماه، در گفت و گو با خبرنگار پایگاه خبری درمورد لزوم طراحی بخش تجربه های جوان گفت: قطعا طراحی این بخش یك نیاز مبرم بود. حتی در ورزش هم ما شاهد این طراحی ها هستیم. جوانان در رقابت و مقیاس با حرفه ای ها ضرر می كنند. زیرا به جای فضای تجربه، دچار استرس می شوند و روند تجربه به تعویق می افتد.

وی درخصوص  شكل این تجربه نیز گفت: در این بخش انتظار می رود كه كارگردان دست به تجربه ای نو و تازه بزند، تقلید و كپی كردن از پیشكسوتان درست نیست و حتی خود تجربه كردن را به تعویق می اندازد. یك جوان باید اثری را كه خلاق است و از فكر او نشئت گرفته است به صحنه ببرد و مورد داوری قرار دهد.
این هنرمند تئاتر سپس درخصوص علت تجربه گرایی جوانان گفت: بسیاری از باتجربه های تئاتر، جسارت تجربه كردن را ندارند اما جوانان بی شائبه تر و جسورتر هستند و به همین دلیل دست به تجربه و آزمون و خطا می زنند كه این امر ارزنده است.
وی سپس در مورد سطح كیفی آثار این جشنواره گفت: سطح آثار بسیار نزدیك بود و اختلاف خاصی نداشت و از لحاظ كیفی كارها نزدیك به هم بود، اما خوب است كه حمایت و مشاوره از پیشكسوتان تدوام یابد. مركز هنرهای نمایشی حوزه هنری با یك برنامه ریزی مناسب می تواند به طور دائمی اساتید راهنمایی را برای مشاوره و سركشی به این هنرمندان جوان تعیین كند تا با بهره گیری از راهنمایی هایشان به سمت درستی از مسیر پیشرفت برسند.
صباغ سپس درخصوص مشكل آثار حاضر در بیست و سومین جشنواره تئاتر سوره ماه گفت: فاحش ترین و عمده ترین مشكل آثار حاضر در جشنواره چه در بخش تجربه های جوان و چه در بخش اصلی، اشتباهات در متن است. ضعف عمومی نمایش ها در نمایشنامه اثر است زیرا این متون فاقد محتوا، چارچوب و ساختار هستند.
وی ادامه داد: در این آثار به جای این كه به بطن محتوا فكر شود، در سطحی ترین حالت آثار ارائه می شوند. فرم و محتوا در این آثار از یكدیگر تفكیك شده اند و در یك فرمت نمی گنجند؛ در صورتی كه این دو مكمل هم هستند.